Gielen Aroma

Artemisia herba-alba asso

ARTEMISIA HERBA-ALBA ASSO CT THUYON                   -             BIJVOET, WITBLADIGE
Familie: asteraceae.
Gebruikt deel: de bloeiende plant. Komt reeds in het Oude testament voor. Alsem betekent absinthos. De plant alsem bevat een zeer scherpe en bittere stof. Een aftreksel daarvan absint, is een giftige vloeistof. Alsem is in de bijbel eveneens een ster, die van de hemel naar beneden valt en in het water terecht komt, met als gevolg dat het water “alsem” wordt en een dergelijk effect heeft op degene die dit bittere water drinkt.  Het kan zijn dat de plant genoemd is naar de koningin Artemisia, de vrouw van koning Mausolos van Haalikarnassos, of het kan een duiding zijn naar de godin Artemis Ilithya (Diana), aangezien Diana de godin van de vrouw en de godin van de geboorte was. Ook mogelijk is Artemisia af te leiden van het Griekse artemis, hetgeen betekent: gezond, fris.

Het is een kruidachtige plant, overblijvend en 1 tot 1,5 meter hoog, afhankelijk van de soort. Bladeren en stengels zijn behaard. De bloemen geel of roodachtig, rond, trosvormig, staand in de bladoksel. Houdt van een kalkrijke grond. Door destillatie verkrijgt men een blauwgroene, bittere, sterk geurende olie met als hoofdbestanddeel thuyon. Verder de bittere glucoside absinthine en anabsinthine. De olie is giftig en kan hevige krampen veroorzaken naast lever-, nier en hartdegeneratie. Bij acute vergiftiging treedt de dood in door verlamming van het ademcentrum. Het kruid komt voor in Israël en Egypte. Wordt ook wild geoogst in Marokko. Hier wordt een destillaat geproduceerd van de hele plant, dat voor 70% uit ketonen bestaat. Dit is een agressieve olie, die voorzichtig moet worden behandeld. Ook Spanje heeft verschillende ct.’s van de Artemisia herba-alba, zoals: davanon, 1,8-cineol, chrysanthenon en cis-chrysanthenol. In Egypte was de eerste vermelding 1500 voor Christus in het medische geschrift Papyrus Ebers, onder de naam: Saam. Verschillende medische toepassingen werden reeds beschreven door Dioscorides, Hippocratus en Theophrastus.
Hildegard von Bingen en Walfrid von Strabo noemden de plant in de Middeleeuwen wermuda en dit werd teruggeleid op het Latijnse vermis, hetgeen betekent: “worm”, “weren”, “moed”. (Denk aan de bereiding van Vermouth, waarbij de plant gebruikt wordt).

Werkzame bestanddelen: 
De Noord Afrikaanse en de olie uit het Midden Oosten hebben verschillende chemotypen en de olie compositie varieert enorm. Het Marrakesh type olie is licht kruidachtig met thujon, monoterpenen alcohol en het sesquiterpeenlacton a-santonine, geïsoleerd uit de bloemen. Wordt veel gebruikt in de parfumindustrie bij Chypre parfums, Kouros Fraicheur van Yves Sint Laurent 1993.
Terpenische ketonen: a-thuyon 64-72%, beta-thuyon
Sesquiterpeenlactonen
Verder o.a.: thymol – borneol – kamfer – bornylacetaat – a-copaen – a-curcumeen – a-guaieen – a en b-thujon – a en b-pineen  -  aromadendreen – b-bisaboleen – b-guaieen – cadaleen – calacoreen – calameneen – chrysanthenol – cuminaldehyde – g-cadineen -  g-elemeen – myrtenal – sabineen – tran-pinocarveol – 1,8-cineol.
In de hele plant: mineralen, cellulose.

Werkzaamheid:
Amenorrhoea  -  antiviraal++  -  emmenagogum  -  galdrijvend+-ingewandsparasieten, ascaris++ -  leucorrhoea  -  luchtwegeninfecties++ -
oxyuren++  -  slijmoplossend++  -  wratten++.
Onderzoek: de antifungal activciteiten van de olie werd gevonden door de associatie met twee hoofdbestanddelen in de olie van de verse bladeren van de plant, te weten: carvon en piperiton, tegen: Penicillium citrinum en Mucora rouxii.
Bron: Journal of Environmental Science and Health. Volume 41, number 3/2006 237-244. Mahmoud A. Saleh, Mohamed H. Belal, Gamal El-Baroty.

Contra indicatie:
Baby’s, kinderen, zwangere vrouwen, neurotoxisch, abortief.

Foto's: www.herbariovirtual.ua.es
            www.ipl.csic.es
            www.fr.wikipedia.org 
            www.sahara-nature.com

©®Copyright en registratie notaris. André Gielen. Lith oktober 2006.